دکتر علی شریعتی :

دوشنبه 92/7/15 — azadnagar - نظر بدهید

دکتر علی شریعتی :

و شباهنگ (جغد) را – که مرغ حق است – به جرم اینکه نیمه شب، در قلب ظلمت «غاسق واقب» سکوت سیاه را با نگاه های دردمند عاشق و گستاخش، می شکند و تنها و بی نشان و آشیان، بی آنکه فریادش را پاسخی در پی باشد و ناله اش را گوشهای کر شب بشنود و در این دره سنگ شب گرفته، امیدی به هماهنگی شب پرستان و قربانیان و ره گم کردگان شب با شباهنگ، .... و در سلطه سیاه شب و سکوت و سیاهی و کوری و خواب، بر این دره سنگستان تسلیم و رضا ... بی امید اما بی امان ، «حق،حق،حق» می گوید، آن هم نه به ذهن، که به زبان و آن هم نه به نجوی، که به فریاد و نه در «تقیه» که رو در روی زمین و آسمان !....  (شوم می دانند.)

منبع : کتاب با مخاطبهای آشنا ص 28